Het gezeefde gedicht | Het Gezeefde Gedicht


OCTOBER 2021

Kevin Remmery
Gerlinde Weze
Rita Van Hauwermeiren
Bert Struyvé

Kevin Remmery

NACHTRENNER

Duik de stad in
als een renner die aan zijn eerste grote ronde begint.
Draag de maan als rugnummer.

Doe jouw vermoeide benen uit, bestel nieuwe aan de toog.
Het hart heeft een hongerklop.

Vecht op dansvloeren tegen de tijdslimiet
met jouw lijf en het hare.

Kom jezelf in het donker tegen. Zwaai.
Het is de nacht op een fiets die huiswaarts keert.

Tik op jouw gps de coördinaten van de liefde in.
De bloemen verdelen ze later.

Gerlinde Weze

Robijnen huwelijk

In nachten die ontsteken als een sigaret van slaap
draait lectuur ons gewicht onder lakens.
Af en toe nog droomt een kus ons samen.

De buit lang binnen is liefde geen vangst meer.
Meer een slijtvast tapijt voor intensief gebruik,
uit gewoonte aan de kant gekleefd tegen het schuiven.

Overdag rolt onze huidgeur vanzelf
in de echtelijke band die knapt
als we te hard trekken zonder rek.


Rita Van Hauwermeiren

tot we niet(s)

we worden niet meer (aan)geraakt
alleen een zwachtel geeft nog warmte
we zijn een klankkast vol gewauwel
een katheter van vloeibaar bot

wij zijn de schubben op de totempaal
de pion in de schaakpartij
de glimmende ring voor de ekster

wegkwijnen is slechts een gebarenspel
geen schaamteblos passeert de revue
geen verzinsel vult het blad

wij zijn geen allemansvriend
niemand is rouwig om dit verdwijnen
geen graveerpen neemt ons op sleeptouw

wij zijn zelfs geen waterplantje
geen scheepsdokter kan het skelet herstellen

voor deze vaart geldt geen retour.

Bert Struyvé

Wees niet bang voor later

een leven lang probeer je de stille ruimte te openen
nu zak je in de fase dat een emoji een zin vormt
je vermoedt dat een hemelladder digitaal niet bestaat
en je vindt een betrouwbare hoogwerker nogal profaan

de ruimte die rest is matig uitgevoerd metselwerk
haastwerk en zelfs daar zit verloren tijd tussen
maar je worstelt gewoon door en gelooft erin  

voor de rampbezoekers: wend je hoofd niet af
en acteer geen neergeslagen ooglid
ook jouw bestaan wappert ooit halfstok
voor een laatste houvast

alle uitgewerkte materie wordt opgeruimd, dus zuig
zoekopdrachten in je op of zet ze bij in een museum
maar wees niet bang; het blijft ook nu maar even stil
zoals op het eind van een zomerdag

morgen openbaart zich weer een dag
ik leg je mobieltje vannacht maar even aan de zuurstof